Baśnie, których nie czytano dziewczynkom

202837

Książka

W koszyku

oceń

Baśnie, których nie czytano dziewczynkom / Myriam Sayalero ; ilustracje: Mikołaj Rejs ; [przekład: Barbara Bardadyn]. - Warszawa : :Dwukropek, 2019. - 247, [1] strona : ilustracje ; 25 cm.

Autor

Sayalero Myriam Autor Rejs Mikołaj Ilustracje Bardadyn Barbara Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dzieci 6-8 lat 9-13 lat

Przynależność kulturowa

Literatura hiszpańska

Temat

Kobieta

Gatunek

Opowiadania i nowele Bajki i baśnie

Baśnie, których nie czytano dziewczynkom to zbiór piętnastu baśni ludowych z całego świata, które możemy znaleźć u Braci Grimm, Aleksandra Afanasjewa czy choćby w Baśniach tysiąca i jednej nocy. Wywodzą się m.in. z tradycji hiszpańskiej, rosyjskiej, niemieckiej, francuskiej, brytyjskiej, ormiańskiej, pendżabskiej, chińskiej, arabskiej i południowoafrykańskiej. Choć są osadzone w tak odmiennych kulturach, łączy je postać głównej bohaterki – zawsze jest to kobieta. W powszechnie opowiadanych baśniach z reguły to mężczyźni odgrywają kluczowe role, to oni są mądrzy, odważni, i to oni ratują bezbronne księżniczki. Tutaj jest na odwrót. To kobiety (zarówno małe, jak i zupełnie dorosłe) są ukazane jako silne, sprytne i inteligentne osobowości, które zawsze znajdą sposób, by wybawić z opresji mężczyzn i zadrwić ze złych charakterów. Potrafią same doskonale sobie radzić i podejmować słuszne decyzje. Uderzające w tych historiach jest to, że ich feministyczny wydźwięk jest obecnie bardzo aktualny. W jednej z baśni, pochodzącej z XIV wieku pada pytanie: Czego tak naprawdę pragną kobiety? Pada też odpowiedź: Kobiety pragną wolności, by móc o sobie decydować.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dzieci

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 82-93 B (1 egz.)

Recenzje:

Baśnie, których nie czytano dziewczynkom. Warto się zatrzymać nad tą książką, to zupełnie nowa jakość wydawnicza. Autorka Myriam Sayalero zebrała i odświeżyła znane nam baśnie z różnych zakątków świata. Zbiór zawiera piętnaście ludowych opowieści mających rodowód w tradycji Niemiec, Hiszpanii, Rosji, Indii, Chin, Persji i wielu innych krajów. Książkę ilustracjami opatrzył Mikołaj Rejs, aktywnie działający w sferze sztuki już od lat 90. (...) , wykonujący obrazy, a także zajmujący się projektowaniem i realizacją niezwykle oryginalnych murali (warto przejrzeć prace artysty na stronie [link]). Każdy rozdział zawiera wszystko to, czym odznacza się gatunek, jakim jest baśń. Znajdziemy elementy magii, fantastyki, aurę cudowności, znaczący rys folkloru danego regionu lub kraju. Przede wszystkim jednak czytelnik znajdzie jasny przekaz płynący z mądrości ludowych oraz morał. Co zatem odróżnia powyższą pozycję od znanych nam dotychczas wydań? Jest to występująca w każdym z piętnastu rozdziałów postać dziewczynki lub kobiety, która łączy zbiór w całość. Bohaterki cechują się odwagą, mądrością, bystrością umysłu. Są barwne, kreatywne, zdolne do poświęceń i ryzyka. Dzięki wszystkim tym cechom stawiane są na równi z mężczyznami. Nie są biernymi, mało zaradnymi i kruchymi księżniczkami, które czekają na bogatego księcia wybawcę. Najważniejsza wcale nie jest dla nich własna uroda, bowiem na pierwszym miejscu w rysie ich osobowości stoją rozum, siła, własna wola i zdeterminowanie w dążeniu do określonych celów.
To bardzo ważna, godna uwagi pozycja dla rodziców córek, ale i nie tylko. Powinna być czytana także chłopcom i przez chłopców, aby zwrócić uwagę na wartość płci przeciwnej, jej prawo do niezależności, a w końcu – równość na wielu płaszczyznach życia codziennego. Baśnie, których nie czytano dziewczynkom to prawdziwy skarb w dobie wysokiej świadomości wychowawczej oraz wielu trendów w psychologii, opisujących, jak wzmacniać dzieci, ich poczucie własnej wartości i wiarę w swoje możliwości. Wydawnictwo Dwukropek dołożyło wszelkich starań, by Baśnie… czytało się z czystą przyjemnością. Są wydane z niezwykłą starannością. Książka została wydrukowana na papierze wysokiej jakości, układ typografi czny zachęca młodych odbiorców do samodzielnych prób czytelniczych. Tekst jest jasny, czyta się go z przyjemnością; tutaj wielki ukłon w kierunku niedocenianej zazwyczaj roli tłumacza – brawa dla Barbary Bardadyn. Tylko jednego brak: zachwycając się ilustracjami Mikołaja Rejsa, chciałoby się ich widzieć na kartach baśni jeszcze więcej i więcej. Zatrzymują wzrok odbiorcy, ujmują oryginalnymi detalami i indywidualnym, niepowtarzalnym stylem.
Dorota Bojeczko